Mansfield Park
เมื่อวานไปดู Mansfield Park มา ดัดแปลงมาจากงานของ Jane Austen หนังทำออกมาเรื่อยๆ เกือบจะน่าเบื่อ แต่ความที่เราเป็นแฟน Jane Austen ก็เลยชินกับจังหวะเนิบนาบแบบนี้

Mansfield Park เป็นเรื่องของแฟนนี่ ไพรซ์ เด็กผู้หญิงที่ถูกรับมาเลี้ยงให้เป็นเด็กรับใช้ที่แมนสฟีลด์ พาร์ค แฟนนี่โตขึ้นมาเป็นผู้หญิงที่มีการศึกษา มีความมั่นใจตัวเองเป็นสาวสมัยใหม่เต็มที่ (Typical Jane Austen's heroine) แฟนนี่สนิทกับเอ็ดมันด์ลูกชายคนรองของเซอร์โธมัส (เจ้าของแมนสฟีลด์ พาร์ค) จนกลายเป็นความรัก แต่เซอร์โธมัสต้องการให้เอ็ดมันด์แต่งงานกับแมร์รี่ ครอว์ฟอร์ด สาวสวยฐานะดี ที่มีน้องชายเจ้าชู้ชื่อเฮนรี่

ตอนแรกเฮนรี่ทำท่าเจ้าชู้สนิทสนมกับน้องสาวของเอ็ดมันด์ แต่พอน้องสาวของเอ็ดมันด์แต่งงานไปกับหนุ่มคนอื่น เฮนรี่ก็หันมาหลงรักแฟนนี่ และขอแต่งงานกับแฟนนี่จากเซอร์โธมัส แต่ปรากฎว่า แฟนนี่ไม่ยอม เพราะรู้ไส้ของคนเจ้าชู้ดีพอ ทั้งๆ ที่เฮนรี่ตามตื้อง้องอน แต่แฟนนี่ก็ไม่เชื่อใจและไม่ตกลงปลงใจ (แฟนนี่บอกว่า He cares about being loved than about loving)

เซอร์โธมัสให้แฟนนี่เลือกระหว่างแต่งงานกับเฮนรี่กับกลับไปอยู่บ้านของตัวเอง แฟนนี่เลือกที่จะกลับไปอยู่บ้านซอมซ่อของตัวเอง ในขณะที่เอ็ดมันด์ก็คิดจะทำตามความเห็นชอบของเซอร์โธมัส ทั้งๆ ที่เขาบอกว่ารักแฟนนี่ และ แฟนนี่ก็รักเขา (เอ็ดมันด์บอกกับแมร์รี่ ครอว์ฟอร์ดว่า "There are as many forms of love as there are moments in time")

ดูเหมือนว่าจะเป็น Tragic Story แต่ท้ายที่สุดเอ็ดมันด์ตัดสินใจไม่แต่งงานกับแมร์รี่ หลังจากที่รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เขาคิด และในที่สุดเอ็ดมันด์ก็สารภาพกับแฟนนี่

"Fanny, I've loved you my whole life."
" I know, Edmund."
"No... I've loved you as a man loves a woman. As a hero loves a heroine. As I have never loved anyone."

ในที่สุดก็จบอย่างมีความสุขจนได้ @^_^@

เราโชคดีที่ไม่ได้เกิดมาในยุค ๑๘๐๐ (ในเรื่องเป็นปี ๑๘๐๖) เพราะแฟชั่นของผู้ชายจะต้องไว้จอน ในเรื่องนี่จอนยาวกันทุกคนเลย.. เฮ้อ.. ดูแล้วขัดตาจริงๆ ยังดีที่พระเอกจอนไม่ค่อยยาวเท่าไหร่ เพราะในเรื่องไม่ใช่คนสำอางค์ทันสมัยเท่าไหร่ แต่ก็ยังยาวอยู่ดี ที่ติมากที่สุดของหนังก็เรื่องผู้ชายไว้จอนนี่หละ

Some quotes from Mansfield Park

Edmund: I have tried to do the right thing that I forgot to do the right thing.
-----------------------------------------------------
Fanny Price: Life seems nothing more than a quick succession of busy nothings.
-----------------------------------------------------
Edmund Bertram: She does not think evil, but she speaks it.
Fanny Price: The effect of education, I suppose.
-----------------------------------------------------
Mary Crawford: Selfishness must always be forgiven, you know, because there is no hope for a cure.
-----------------------------------------------------