ทำให้เป็นงงๆ เล็กน้อยว่า ใครเป็นคนนครปฐมกันแน่ และถ้ามันร้านอร่อยจริงทำไมเก๋ไม่รู้จัก แต่ก็เป็นไปได้ถ้าเก๋เป็นแบบเราคือ ไม่ค่อยเสาะหาของกิน แม่ซื้ออะไรมาให้ก็กิน แล้วบางร้านที่ว่าดังหรืออร่อย บางทีมันก็ดังในหมู่คนกรุงเทพฯ ส่วนคนท้องถิ่นอาจจะเฉยๆ อย่าง พวกร้านอร่อยๆ ในแม่กลองเนี่ย วันเสาร์อาทิตย์คนกรุงเทพฯขับรถมาจอดกินกันให้ฮึ่ม มองป้ายทะเบียนรถที่จอดเป็นแถวนึกว่าอยู่กรุงเทพฯ ไม่ใช่แม่กลอง

ตอนเดินกลับจากร้านข้าวหมูแดง ก็เห็นป้ายประกาศแผ่นใหญ่เป็นรูปนายกเทศมนตรี นายกยังดูหนุ่มฟ้อ(และหล่อเฟี้ยว)อยู่เลย เราก็บอกกับเก๋ว่า “โห นายกฯที่นี่หล่อจังเลยแฮะ” เก๋ก็ตอบด้วยท่าทางภูมิอกภูมิใจเต็มขนาดว่า “เออ ใช่ๆ นายกฯเก๋หล่อ” (โปรดสังเกต – นายกฯเก๋ – มันของเก๋ตรงไหนวะ?) เราก็ถามต่อว่า “ยังโสดหรือเปล่า” เก๋บอกว่า “มีเมียแล้ว” ไม่รู้เป็นยังไง บทสนทนาของสาวโสด(โฉด) พอเวลาพูดถึงหนุ่มๆ หล่อๆ มักจะมีคำถามเรื่องสถานะการแต่งงานโผล่เข้ามา แล้วก็มักจะจบด้วยความผิดหวังของสาวโสด(โฉด)ซะทุกทีไป :P

เลือกตั้งผู้ว่ากรุงเทพฯ pre-show

ช่วงนี้ก็เริ่มมีการพูดคุยเรื่องการเลือกตั้งผู้ว่ากรุงเทพฯหนาหูขึ้น เพราะมีผู้สมัครเป็นตัวเป็นตนกันเสียที ไม่ใช่แค่การคาดการณ์อย่างช่วงที่ผ่านมา วันจันทร์ที่ผ่านมาเป็นแรกที่เปิดรับสมัคร พวกรายการข่าวตอนเช้าซึ่งปกติเป็นการพูดคุยเรื่องข่าวต่างๆ จากพาดหัวหนังสือพิมพ์บ้าง จากรายงานข่าวต่างประเทศบ้าง ก็ออกไปทำรายการสดนอกสถานที่ในที่ที่เขารับสมัครผู้ว่าฯกันใหญ่

บรรยากาศการรับสมัครวันแรกก็คึกคัก เพราะแต่ละคนก็พยายามสร้างจุดเด่นสร้างสีสันกันใหญ่ ตีฆ้องร้องป่าวกันให้ฮึ่มตั้งแต่เช้า ว่ากันผู้สมัครต่างก็อยากได้เบอร์ ๑ เขาก็เลยกำหนดว่า ถ้าทุกคนมาก่อนเวลารับสมัคร ๘ โมงเช้าก็จะให้จับฉลากกันว่าใครได้เบอร์ ๑ ผลออกมาใครได้เบอร์อะไรกันมั่งอย่าให้เราบอกเลย เพราะเราก็จำไม่ค่อยได้ เดี๋ยวจะบอกผิด

ตอนเย็นวันที่เขารับสมัครวันแรก เราขับรถออกจากที่ทำงานเจอผู้สมัครที่มีฐานเสียงอยู่แถวฝั่งธน เขาติดป้ายหาเสียงของโชว์เบอร์หรา ทั้งๆ ที่เพิ่งจะรู้เบอร์เมื่อไม่ถึง ๑๒ ชั่วโมงที่ผ่านมา นับว่าการจัดการของเขาสุดยอดจริงๆ เป็นคนแรกที่เราเห็นติดประกาศเบอร์ตัวเองได้อย่างเร็วที่สุด นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นคนที่รักลูกมากเกินไป เราก็อาจจะลองเลือกคนนี้เป็นผู้ว่าฯดูอ่ะนะ (เราเป็นคนแอนตี้พ่อแม่ที่รักลูกแบบไม่ลืมหูลืมตานะ ไม่ได้มีอะไรอย่างอื่นแอบแฝง เหะๆๆ) แบบว่าการจัดการดีเยี่ยม (เอ... หรือจะเกี่ยวกับอำนาจเงินด้วย)

ต้องอีกสองสามวันต่อๆ มานั่นแหละ เราถึงจะเห็นผู้สมัครคนอื่นๆ เริ่มติดป้ายหาเสียงพร้อมเบอร์ตามถนน เราเห็นป้ายของดร.เค ซึ่งเราไม่รู้ว่าเป็นใครจนได้อ่านชื่อ (ประมาณว่าเคยได้ยินแต่ชื่อ ไม่เคยเห็นหน้า) มองป้ายแวบแรกก็นึกว่า เอ๊ะ.. หน้าตาท่าทางคุ้นๆ แฮะ ป้ายพื้นหลังสีน้ำตาลขุ่นๆ ขอบสีเขียว รูปผู้สมัครหน้าอวบๆ ใส่แว่น หวีผมเรียบแปล้ ยืนผินหน้าไปทางขวานิดๆ แววตาเหม่อมองออกไปไกลโพ้นหน่อยๆ เรานึกในใจ เหมือน “พ่อใหญ่” จังวุ้ย ประมาณว่ารูปมันขาดๆ อะไรไป อ๋อ... ขาดพวงมาลัยดอกดาวเรือง

ส่วนป้ายหาเสียงของคุณชูวิทย์ก็ไม่เลวนะ ดูท่าทางมุ่งมั่น มีชี้มือชี้ไม้ ประมาณว่าอาจจะได้แนวคิดมาจากป้ายรณรงค์ของอเมริกาช่วงสมัยสงครามหรือเปล่า ที่เป็นรูปลุงแซมชี้มือออกมาตรงหน้าบอกว่า You are wanted อะไรประมาณนั้น แต่ป้ายของคุณชูวิทย์เขาไม่ได้ชี้ตรงๆ แบบนั้น เพราะคนไทยไม่ทำแบบนั้น มันจะดูไม่สุภาพ มาชี้หน้าชี้ตา แต่ขนาดนี้ เราก็ได้ยินคนที่ทำงานบอกว่า ไม่ชอบเลยมาช้งมาชี้อะไรกัน ในขณะที่เราเฉยๆ (ไร้ความรู้สึก) กลับมองว่า ตรงประเด็นกับที่เขาต้องการนำเสนอ ดูแล้วคิดว่า อะไรไม่ชอบมาพากล พี่เขาแฉหมดเปลือกแน่นอน

เมื่อวานซืนเพิ่งได้เห็นป้ายหาเสียงของคุณอภิรักษ์ เราว่าเป็นป้ายที่ดูดี ดูทันสมัยคล้ายๆ กับป้ายหาเสียงเลือกสมัยตั้งสส.ของไทยรักไทยเลย ก่อนหน้านี้มีป้ายโฆษณาใหญ่ๆ ตามทางด่วนของเขาก็เป็นแนวนี้ พื้นหลังจะเป็นภาพตึกระฟ้าของกรุงเทพฯ ด้านหน้าเป็นคุณอภิรักษ์กำลังทำงาน ดูแผนที่ดูรายละเอียดงาน ประมาณนี้ ส่วนป้ายหาเสียงที่บอกเบอร์ผู้สมัครนี่ ที่เราว่าดูดี เพราะภาพตึกระฟ้าของกรุงเทพฯเลือกวันที่ท้องฟ้าสีสวย เข้ากับสีฟ้าด้านล่างที่เป็นชื่อกับเบอร์ของผู้สมัคร สีฟ้าเป็นสีแคมเปญของเขาอ่ะนะ

เรายังไม่ได้เห็นป้ายของคุณปวีณาสีชมพูเลยซักแผ่น ไม่แน่ใจว่าป้ายยังทำไม่เสร็จไง หรือย่านที่เราอยู่กับทำงานไม่ได้เป็นกลุ่มเป้าหมายของเรา หรือว่าเขาวางแผนว่าให้ติดป้ายช้าๆ ไปติดใกล้ๆ วันเลือกตั้งจะได้ผลมากกว่าหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ถ้าช้ากว่านี้อาจจะไม่มีที่ติด เพราะตอนนี้ตามต้นไม้ ตามถนนก็โดนยึดพื้นที่กันไปเกือบหมดแล้ว อ้อ... แต่เราเห็นที่เป็นสติกเกอร์ติดตามท้ายรถตู้บ้างเล็กน้อย ตอนที่ยังไม่ได้สมัครอย่างเป็นทางการและยังได้เบอร์อ่ะนะ ก็ดูดีดูทันสมัยใช้ได้เหมือนกัน สีชมพูหวานแหววโชว์ความเป็นผู้หญิงและแม่พระขวัญใจคนยาก

เรายังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือกใครเป็นผู้ว่าดี ดูแล้วไม่มีใครโดดเด่นโดนใจ เมื่อวานคุยกับพี่ที่ที่ทำงาน เขาบอกว่าเขาจะเลือกคุณนิติภูมิ เราก็ถามว่านิติภูมิไหน ไม่ใช่ว่าไม่รู้จักคุณนิติภูมินะ แต่ไม่รู้ว่าเขาลงสมัคร พี่เขาบอกว่า นิติภูมิที่เขียนคอลัมน์ไทยรัฐอ่ะ (นิติภูมิ นวรัตน์) เขาเพิ่งลงสมัครวันสุดท้ายนี่แหละ เราก็อ้าวเหรอ เราคิดว่า เออ.. คนนี้ก็น่าเลือกเหมือนกันแฮะ แต่ก็เสียวไปด้วยเพราะยิ่งมีคนให้เลือกมากเท่าไหร่ คะแนนเสียงมันจะแตกเป็นหลายเสี่ยงมากเท่านั้น เขาวิเคราะห์กันว่า คนที่ได้รับเลือกตั้ง ต้องการคะแนนแค่ประมาณ ๕ แสนกว่าคะแนนเท่านั้น ถ้าพวกที่เป็น swing vote กระจายกันไปหมด น่าหนาวใจว่าคนที่ได้รับเลือกตั้งจะอยู่แถวๆ ฝั่งธน

บางทีนอกจากจะเลือกว่าวเราชอบใครแล้ว เราอาจจะต้องประเมินว่าจะเลือกใครที่มีโอกาสจะไปตรงใจกับคนอีกห้าแสนกว่าคนดี แต่ถ้าจะไม่ต้องคิดมาก เราก็อาจจะเลือกคุณอภิรักษ์ก็ได้ เราได้จะมีโอกาสพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “เออ... ผู้ว่าฯเราหล่ออ่ะ” :P