พอตอนเขาประกาศจะสร้างโลตัส แม่บอกว่าแม่ค้าในตลาดมาประท้วงบอกว่า “คนราชบุรีไม่เอาโลตัส” พอวันแรกที่โลตัสเปิด แม่บอกว่าคนแน่นเอี้ยด รถติดไปหมด คนซื้อของกันเป็นคันรถๆ (คันรถเข็นอ่ะนะ) แม่บ่นว่า นี่ขนาดคนราชบุรีไม่เอาโลตัสนะ

เราก็เลยนึกได้ว่าเราเคยเห็นป้ายผ้าแผ่นเบ้อเริ่ม เขียนว่า “คนเมืองกาญจน์ไม่เอาโลตัส” ก็บอกแม่ว่า เออ... คนเมืองกาญจน์เขาก็ประท้วงไม่เอาโลตัสเหมือนกันนะ แต่ประท้วงไม่สำเร็จ สร้างเสร็จแล้วก็เห็นคนแน่นอึ้ด ตอนที่มีข่าวจับแพะกะเหรี่ยงจอบิ แล้วเขาได้รับประกันตัวออกมาได้ เขาถามจอบิว่าอยากไปไหน จอบิพาลูกเมียไปโลตัส

เดือนที่แล้วโลตัสที่แม่กลองเปิดบริการ เราถามแม่ว่าแม่ไปโลตัสหรือยัง ตกลงคนแม่กลองเอาโลตัสหรือเปล่า แม่บอกว่ายังไม่ได้ไป แต่สองสัปดาห์ที่แล้ว เตี่ยแม่เราก็ไปโลตัสกัน ไม่ได้ไปซื้อของหรอก แต่ไปกินสุกี้กัน ก็เห็นคนแม่กลองมาโลตัสกันเยอะแยะ สรุปว่า คนแม่กลองเอาโลตัส

ไม่รู้ว่าใครเป็นต้นคิดใช้คำว่า “คน...ไม่เอา...” เป็นการประท้วงแสดงความไม่ต้องการ แต่รู้สึกว่ามันกลายเป็นวลีคลาสสิคไปแล้ว วันก่อนเราขับรถบนทางด่วน ก็ยังเห็นป้ายผ้าติดว่า “คนชุมชนเขต ๕ ไม่เอาทางด่วนขั้นที่ ๒ ...” (คล้ายๆ อย่างนี้อ่ะนะ พอดีขับรถไวๆ และเป็นคนอ่านหนังสือช้า เลยจับใจความได้ไม่หมด) เราสงสัยต่อไปว่าทำไมเขาถึง “ไม่เอาทางด่วนขั้นที่ ๒” แต่ไม่รู้จะไปถามใครดี มันเป็นการไม่เอาแบบเงียบๆ ไม่เห็นเป็นข่าวทางหนังสือพิมพ์หรือทีวี สงสัยต้องไปถามในพันทิพย์ละมั้ง

ไอโกะอ่ะ

ช่วงที่ผ่านมาไอโกะมันพูดได้เยอะขึ้น ก็จะเป็นการจำๆ เอาจากที่ได้ยินพ่อแม่มันพูดหรือจากที่มีคนสอน เวลาไอโกะขออะไร พ่อแม่มันก็จะสอนให้รู้จักพูดขอดีๆ เช่น “หม่าม้าจ๋า... ไอโกะจะเอา...” จุดจุดจุด คือไอโกะจะเอาอะไรก็ขออันนั้น เวลาให้แล้วก็ต้องบอก ว่า “ขอบคุณค่ะ” ก็คือจะพยายามให้ไอโกพูดให้ดีๆ มีหางเสียง มีจ๋า มีค่ะ แต่เรามาสังเกตว่า หลังๆ นี้เวลาพูดหรือตอบคำถาม ไอโกะจะตอบมีหางเสียงเหมือนกัน แต่เป็นแบบนี้

“อันนี้ของใคร” “ของหม่าม้าอ่ะ”

“แล้วไอโกะกินได้ไหม” “ไม่ได้อ่ะ”

“ไอโกะกินอันนี้ไหม” “ไม่กินอ่ะ”

“นี่เลขอะไร” “เลขหนึ่งอ่ะ”

“นี่มีนกกี่ตัว” “หนึ่ง สอง สาม สี่... สี่ตัวอ่ะ”

“ไอโกะจะไปดูปลาอ่ะ”

“นี่ใครทำเสียเนี่ย” “ไอโกะอ่ะ”

ไม่รู้เหมือนกันว่าใครสอนมันให้ อ่ะ อ่ะ แบบนี้ สงสัยมันแอบจำจากที่พวกเราพูดกัน ทีสอนให้พูดค่ะ พูดจ๋า ซะเมื่อยปาก มั้นไม่ค่อยจะติดปาก เฮ้อ...