My work... Your Credit.
วันนี้มาทำงานแต่เช้า ก็เจอเรื่องไม่ถูกอารมณ์ เพราะทำงานแทบตายแล้วไม่ได้เครดิตซะเฉยๆ เป็นงานที่เราทำแล้วต้องส่งผ่านไปให้คนที่ assign งานมาให้เรา แล้วเขาจะเป็นคนส่งไปให้เจ้าของ project อีกที แทนที่เขาจะบอกว่าเราทำงานให้เสร็จแล้ว ข้อความที่ส่งไปกลับดูเหมือนคนที่ assign งานให้เราเป็นคนทำซะเอง และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น

แต่บางทีอาจจะเป็นความผิดของเราเองก็ได้ ที่ดันใช้สรรพนามบุรุษที่ ๑ (I have finished this job, I have done this and that. Please forward my comment to Bla Bla Bla) พอเขา forward ต่อ เขาก็ไม่แก้สรรพนาม (ถึงไม่ได้แก้เป็นว่า Nitchawan has done this... อย่างน้อยแก้เป็น we ก็ยังดี แต่นี่ไม่เลย ใช้ I ล้วนๆ) ทั้งๆ เขาก็ที่แก้ข้อความอื่นๆ ตามความเหมาะสม พอเจ้าของ project ได้รับก็เลยคิดว่าเขาเป็นคนทำ

เฮ้อ... คงต้องทำใจละมั้ง นี่เป็นจุดด้อยของการทำงานกับคนไทย ถ้าทำงานกับฝรั่งจะไม่เป็นแบบนี้ (อย่างน้อยก็ฝรั่งส่วนใหญ่ที่เคยเจอมา ฝรั่งเลวๆ ที่ชอบขโมยเครดิตก็คงมีเหมือนกัน) แต่จะว่าไปเขาก็คงไม่ได้ตั้งใจ เขาคงไม่ได้รู้สึกอะไรที่ไม่ได้ให้เครดิตเจ้าของงาน เพราะทั่วๆ ไปก็ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้ เวลามีใครทำอะไรดีๆ ไม่ค่อยมีการพูดถึง แต่ถ้ามีอะไรไม่ดีก็พูดกันไม่จบ (Bad news travels fast, good news travels slowly) ไม่รู้ว่าเกิดมาจากนิสัยไม่ชอบยกตัวเอง ชอบถ่อมตัว บวกกับความไม่ค่อยคิดถึงสิทธิส่วนบุคคลของผู้อื่นหรือเปล่า ที่ทำให้กลายเป็นแบบนี้ แย่จริงๆ

เราจะต้องพยายามจำเรื่องนี้เอาไว้ให้ดี แล้วเมื่อถึงเวลาที่เราไปอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่า เรื่องนี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่เราจะต้องไม่ทำ จะไม่ให้คนที่ทำงานให้เราต้องรู้สึกแบบนี้เลย