พี่ธ. บอกว่าถ้าไม่พอใจหรือสงสัยอะไรก็ไปคุยกับทอมได้ เราก็เลยไปถามทอมว่าขอถามเรื่องเงินเดือนได้ไหม ทอมเขาถามว่าเราอยากรู้ว่าเงินเดือนที่ได้ขึ้นแบ่งเป็นปรับเงินเดือนเท่าไหร่ เป็นโปรโมชั่นเท่าไหร่ใช่ไหม เราบอกว่าใช่ เขาก็บอกว่าเราได้เงินเดือนขึ้นเท่านี้บาทคิดเป็นเท่านี้เปอร์เซ็นต์ ซึ่งนับว่าดีกว่าเกณฑ์มาตรฐานนิดหนึ่ง (ซึ่งในส่วนนี้เราเห็นด้วย แต่คิดว่าที่ดีกว่าเพราะเป็นการปัดตัวเลขให้ไม่มีเศษมากกว่า) ส่วนที่เหลือเป็นโปรโมชั่น เราก็เลยพูดยิ้มๆว่าตกลงเราได้เลื่อนระดับจาก ๓ ไป ๔ แต่เงินเดือนขึ้นแค่นิดเดียว มันไม่คุ้มกันเลย

ทอมก็พยายามอธิบายให้เราฟังว่า บริษัทมีช่วงอัตราเงินเดือนสำหรับแต่ละระดับ จำนวนเงินเดือนที่เราได้ปรับทำให้เงินเดือนใหม่ของเราตกอยู่ในช่วงของระดับ ๔ ที่ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไรเลย แถมเราเป็นคนที่ได้ขึ้นระดับ ๔ ค่อนข้างเร็วด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ (คือทำงานแค่ ๗ ปี ตามที่เขากำหนดไว้คนระดับ ๔ จะมีประสบการณ์ ๖-๑๒ ปี) พอเขาบอกแบบนี้เราก็เข้าใจแล้วว่า ฐานเงินเดือนเดิมของเราคงจะค่อนข้างสูงอยู่แล้วเมื่อเทียบกับคนอื่นในระดับเดียวกัน การที่เขาปรับระดับเราปีนี้ก็เพื่อให้เหมาะสมกับหน้าที่และความคาดหวังของเขา เราอาจจะมองว่ามันไม่ยุติธรรมมันน้อยเกินไป มันก็เป็นแค่ความรู้สึกของเรา (แต่เงินเดือนไม่มีคำว่ามากเกินไปอยู่แล้วสำหรับคนที่เป็นพนักงาน) แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ก็ถือว่ามากแล้ว

เราบอกทอมว่า การได้โปรโมทไม่ได้หมายถึงการได้เงินเดือนขึ้นอย่างเดียว แต่หมายถึงหน้าที่ความรับผิดชอบจะต้องมากขึ้นด้วย บริษัทต้องคาดหวังกับคนที่อยู่ระดับ ๔ มากกว่าคนที่อยู่ระดับ ๓ อยู่แล้ว (ทอมเสริมว่า คาดหวังมากกว่า "มาก") ซึ่งในความคิดของเราเงินเดือนขึ้นพันสองพันมันไม่คุ้มกันเลยกับความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้น ถ้าให้เราเลือกได้ บริษัทไม่ต้องโปรโมทเราก็ได้ สู้ให้เราอยู่ระดับ ๓ อย่างเดิมและหน้าที่ความรับผิดชอบเท่าเดิมดีกว่า แต่ทอมก็คิดว่าเขาตัดสินใจถูกแล้ว เขาคิดว่าเขาอยากให้เราทำงานของระดับ ๔ เราก็เลยไม่รู้จะพูดอะไรต่อเพราะเหตุการณ์มันเกิดไปแล้วเขาก็คงแก้ไขอะไรไม่ได้ (เขาคง Demote เรากลับไปอยู่ระดับ ๓ ไม่ได้)

หลังจากคุยกับทอมจบแล้ว เราก็ชักไม่แน่ใจว่าเราไม่ชอบการปรับเงินเดือนปีนี้เพราะอะไร เพราะได้โปรโมทแต่เงินเดือนเพิ่มไม่มาก หรือเพราะได้โปรโมทที่หมายถึงต้องทำงานมากขึ้นกันแน่ เราคิดว่าข้อแรกเป็นแค่ระยะสั้น เดี๋ยวก็ทำใจได้ว่าได้น้อยก็ดีกว่าไม่ได้เลย แต่อันหลังนี่สิทำให้เราหนักใจ เราคิดว่าปีนี้และปีต่อๆไปคงเป็นนรกสำหรับเรา เพราะเรารู้สึกว่าไม่พร้อมสำหรับการทำงานในระดับนี้

ความคาดหวังของบริษัทคือ เราจะต้องรับหน้าที่ด้านบริหารมากขึ้น ต้องรู้จักจ่ายงานให้คนอื่นทำมากขึ้น ต้อง Supervise คนอื่น ต้อง Control Budget ต้องดูเรื่อง Schedule, Project Planning ซึ่งเราไม่ชอบ มันขัดกับธรรมชาติของ “Miss Perfect - Down To Every Single Detail” อย่างเรา เราชอบทำอะไรๆ ด้วยตัวเองเพราะรู้สึกไม่มั่นใจว่าคนอื่นจะทำได้อย่างที่เราต้องการ ถ้าให้คนอื่นทำแล้วเราต้องเป็นคนรับผิดชอบ เราก็ไม่วายรู้สึกว่าต้องเช็คอย่างละเอียดเท่าๆกับที่ตัวเองทำ มันก็เสียเวลาพอกัน

เรายังอยากทำงานด้าน Technical ต่อไปมากกว่าทำงานบริหาร ส่วนหนึ่งเพราะรู้สึกว่าเรายังรู้ไม่มาก อยากจะมีประสบการณ์งานออกแบบมากกว่านี้ (อย่างน้อยก็ขนาดที่สามารถรู้ได้คร่าวๆโดยไม่ต้องคำนวณละเอียดว่า Calculation ของคนนี้มันน่าจะผิด ตัวเลขคร่าวๆ น่าจะเป็นประมาณเท่านั้นเท่านี้ ฝรั่งเขาบอกว่า Guessimate ได้อ่ะนะ)

แถมด้วยวัฒนธรรมและธรรมเนียมปฏิบัติของเมืองไทย ทอมทำให้เรามาอยู่ในตำแหน่งที่ลำบากใจในการ “บริหาร” คนในแผนก เพราะเรายังอายุน้อย (อันนี้เรื่องจริง ไม่โกหก!) เมื่อเทียบกับคนในแผนก ปีที่แล้วเราเด็กที่สุดในบรรดาระดับ ๓ และมีแค่ ๒ คนที่ได้โปรโมทปีนี้ (ตอนนี้เราก็กลายเป็นคนที่เด็กที่สุดในระดับ ๔ อีก) ทำให้ค่อนข้างจะลำบากที่จะหาลูกน้องให้เรา ซึ่งมองในแง่หนึ่งเราก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับการไม่มีลูกน้อง เพราะอย่างที่บอกว่าเราชอบทำงานเองมากกว่า แต่มันจะทำให้เราเป็นระดับ ๔ ที่ไม่ได้ทำงานบริหาร ไม่ตรงกับที่ทอมตั้งใจไว้

ความจริงเหตุการณ์มันคงจะไม่เป็นแบบนี้ ถ้าเราเป็นคนที่ทะเยอทะยานอยากจะมีความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน แต่เราดันเป็นคนที่ไม่อยากจะก้าวหน้า ไม่อยากจะเป็นหัวหน้า ไม่อยากจะเป็นคนที่ขึ้นระดับ ๔ ได้เร็วกว่าคนอื่นๆ เราแค่อยากเป็นคนที่ทำงานในหน้าที่ของเราไปเรื่อยๆ ทำในสิ่งที่เราทำได้ดีและภูมิใจกับผลงานที่ออกมา เราทำงาน Detail งาน Technical ได้ดี แต่เขากลับโปรโมทเราขึ้นไปทำงานที่เราไม่อยากทำหรือทำได้ไม่ดี

รอไปซักพักหนึ่งทอมเขาก็คงรู้แหละว่า เขาคิดผิดที่โปรโมทเราเร็วขนาดนี้ คนทุกคนมี Level of Incompetence และเราคิดว่าเราถึงระดับนั้นแล้ว (ด้วยความเร็วเท่าๆกับที่เขาคิดว่าเราได้โปรโมทเร็ว ก้าวหน้าไปเร็ว เมื่อเทียบกับคนอื่นในรุ่นเดียวกัน)