ตอนหกโมงเย็นกำลังปั่นงานอย่างขะมักเขม้น ก็รู้สึกว่าโปรแกรมที่ใช้อยู่มันช้าาาา... ผิดสังเกต พี่บูธข้างๆ ก็บ่นว่า โปรแกรมของเขาแฮงก์ไปเลย เซิร์ฟเวอร์ดาวน์หรือเปล่า รีบวิ่งไปที่ห้องเซิร์ฟเวอร์ ดูหน้าจอเห็นมันกำลังบูทตัวเองขึ้นมา ปล่อยให้มันบูทจนเสร็จยืนดูมันพักหนึ่งก็ท่าทางปกติดี ก็เลยกลับมาที่โต๊ะลอง Map Network Drive ก็ใช้โปรแกรมได้ แต่เรารู้สึกว่ามันผิดปกติ ก็เลยอีเมลไปบอก Help Desk ที่เมืองนอกให้ช่วยเช็คว่าทำไมอยู่ๆ เซิร์ฟเวอร์มันถึง Restart ตัวเอง

ซักแป๊บหนึ่งทางเมืองนอกก็อีเมลกลับมาว่า เขาเข้ามาเช็คไม่ได้ สงสัยเซิร์ฟเวอร์จะดาวน์ไปอีกแล้ว เราก็วิ่งไปที่ห้องเซิร์ฟเวอร์อีกรอบ ดูหน้าจอคราวนี้มันเป็นเส้นๆ แล้วก็แฮงก์ ทำอะไรกับมันไม่ได้เลยนอกจากปิดสวิตช์ พอเปิดสวิตช์ขึ้นมามันก็บูทจนเสร็จ เราไม่เห็น Error อะไรฟ้องขึ้นมาก็เบาใจไปนิดหนึ่ง อีเมลบอกเมืองนอกว่าเราอัพเซิร์ฟเวอร์ขึ้นมาแล้ว เรานั่งทำงานต่ออีกประมาณชั่วโมงกว่าๆ ตอนที่เรากลับบ้านประมาณสองทุ่มกว่าๆ มันก็ยังอัพอยู่ดี

วันอังคาร – Server Down – ไฟดับ

ตอนเช้าเดินเข้าออฟฟิศก็เห็นไฟห้องเซิร์ฟเวอร์สว่าง ถ้าเหตุการณ์ปกติห้องนี้จะปิดไฟ พอเดินมาที่โต๊ะก็เห็นคนลุกขึ้นมายืนกันเต็ม รู้เลยว่าเซิร์ฟเวอร์ต้องมีปัญหา เพราะคนส่วนใหญ่ใช้โปรแกรมบนเซิร์ฟเวอร์ แล้วก็เป็นดังคาด เอ็ม (น้องแผนกไอที) มาบอกว่าเซิร์ฟเวอร์ดาวน์ เราว่าเมื่อคืนมันก็ดาวน์ไปสองรอบ ให้ลองปิดสวิตช์แล้วเปิดขึ้นมาใหม่ เขาบอกว่าลองทำแล้วแต่มันบูทไม่ขึ้น มันฟ้องว่า Invalid Memory เราเลยบอกให้โทรเรียก Compaq เข้ามาดูด่วน ระหว่างที่รอเอ็มก็เลยลองเปิดฝาเซิร์ฟเวอร์ออกมาดู ความที่มันขึ้น Error ว่า Invalid Memory เอ็มเห็นมี RAM หน้าตาแปลกๆ อยู่แถวหนึ่ง ก็เลยดึงมันออกมาแล้วลองเปิดสวิตช์ดูปรากฏว่ามันบูทขึ้น ก็เลยนัดช่างของ Compaq ให้เข้ามาหลังเลิกงานแทน เพราะถ้าต้องดาวน์เซิร์ฟเวอร์อีกรอบเพื่อให้ช่างเช็ค คงโดนด่าระงมเพราะคนอื่นๆ จะทำงานกันไม่ได้

พอจบเหตุการณ์ชุลมุนเกี่ยวกับเซิร์ฟเวอร์ เราก็พาไอทีคนใหม่ไปแนะนำให้พวกหัวหน้าๆ ของแผนกต่างๆ รู้จัก วันนี้เป็นวันแรกที่เขามาเริ่มงาน มาถึงก็เจอเซิร์ฟเวอร์ดาวน์ก่อนเลย เราพาเขาเดินทัวร์รอบๆ ออฟฟิศ เสร็จแล้วทอมบอกว่าเขาจะคุยกับไอทีคนใหม่นิดหน่อย เราก็เลยกลับไปนั่งทำงาน ทำไปได้ซักพักอยู่ดีๆ ไฟก็ดับ โทรไปถามทางตึกเขาบอกว่าฟิวส์ขาด ไฟจะดับประมาณ ๒ ชั่วโมงเพราะต้องรอการไฟฟ้ามาเปลี่ยนฟิวส์ พวกไอทีก็เลยต้องไป Shutdown Server เพราะ UPS อยู่ได้แค่ครึ่งชั่วโมง ระยะเวลาที่ไฟดับจริงแค่ประมาณชั่วโมงเดียว แต่ก็สร้างความวุ่นวายพอสมควร วันนี้เป็นวันที่มีพนักงานใหม่มาเริ่มงาน ๓ คน มีคนบ่นๆ ว่าสงสัยพวกนี้มีของขลัง

วันพุธ – Server down – สวิตช์พัง

ตอนเช้าเราเดินเข้าออฟฟิศก็ได้ยินมีคนบ่นว่าเซิร์ฟเวอร์ดาวน์ ล็อกออนเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ตัวเองไม่ได้ แต่เราเปิดเครื่องได้ตามปกติ กำลังจะเปิดอีเมล บีกับเอ็มน้องแผนกไอทีสองคนก็เดินหน้าเริ่ดมาหาเรา บอกว่าเกิดเรื่องอีกแล้ว เมื่อวาน Compaq ไม่ได้เข้ามาดูเซิร์ฟเวอร์ แต่เขาลองใส่ RAM กลับเข้าไปแล้วมันก็บูทขึ้น แต่เช้านี้มีบางคนล็อกออนไม่ได้และเซิร์ฟเวอร์ก็ดาวน์อีกแล้ว ตอนนี้บูทเซิร์ฟเวอร์กลับขึ้นมาแล้ว แต่คนที่มีปัญหาก็ยังล็อกออนเข้าเครื่องไม่ได้เหมือนเดิม เครื่องมันมองไม่เห็น LAN จะทำยังไงดี เรานึกในใจทำไมซวยแบบนี้ ที่จริงเราต้องหมดหน้าที่ไอทีโคออดิเนเตอร์แล้วเพราะมีคนใหม่มาแล้ว แต่เขาเพิ่งมาเริ่มทำงานวันที่สอง คงไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหายังไง เราก็เลยต้องทำหน้าที่โคฯต่อไป

เราบอกให้ลองโทรไปหา Help Desk ที่เมืองนอกแล้วกัน (ปกติจะใช้ส่งอีเมล แต่คราวนี้ Emergency ต้องโทร) ทางโน้นเขาก็บอกว่าจะตามคนที่เกี่ยวกับเน็ตเวิร์คมาดูให้ รอเกือบครึ่งชั่วโมงไม่มีใครติดต่อกลับมา เราก็เลยโทรไปอีกรอบ คราวนี้โทรหา Duty Supervisor เขาเช็คล็อกที่เกี่ยวกับออฟฟิศของเราแล้วก็บอกว่า เมื่อวานมีคนเจอว่าสวิตช์ตัวหนึ่งของออฟฟิศเรามีปัญหา เขาคุยกับ Cisco แล้วท่าทางเหมือนสวิตช์จะพังอาจจะต้องเปลี่ยน ฟังดูก็เข้าทางกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหมือนกัน เพราะเรามีสวิตช์ ๒ ตัว คนส่วนหนึ่งที่ล็อกออนไม่ได้ก็ต่อกับสวิตช์ตัวนี้ เขาบอกว่าจะลองดูว่าระหว่างนี้จะแก้ไขอะไรให้ได้

เราคุยกับทางเมืองนอกจบ อีกซักพักหนึ่งคนที่ไซต์ที่ระยองโทรมาบอกว่าต่อเน็ตเวิร์คเข้ามาที่ออฟฟิศไม่ได้ เช็คดูปรากฏว่า RAS Server ก็ดาวน์ไปด้วย พยายามจะรีบูทก็ไม่ได้ก็เลยอีเมลแจ้ง Help Desk ไปอีก เรากำลังสับสนอยู่ก็ได้อีเมล์จาก Jeff คนที่ดูแลเรื่องเน็ตเวิร์ค เขาบอกให้เราลองดูไฟแสดงสถานะของสวิตช์และลองรีเซ็ต เอ็มบอกว่าก่อนหน้านี้เขาก็เช็คไปแล้ว ไฟมันก็ปกติดี แต่เขาจะลองปิดแล้วเปิดใหม่ดู

พออีกซักพักหนึ่งบีก็มาบอกว่า คนที่มีปัญหาเริ่มจะล็อกออนเข้าเครื่องได้แล้ว เราก็เลยบอก Jeff ไปทางอีเมลที่รีเซ็ตสวิตช์ไปคงจะได้ผลเพราะคนเริ่มล็อกออนกันได้แล้ว ปรากฏว่าเช้าวันนั้นเราได้อีเมล์ประมาณสามสี่สิบฉบับตอบกันกลับไปกลับมา ตั้งแต่เซิร์ฟเวอร์ดาวน์ สวิตช์พัง RAS Server ดาวน์ จน Frank (คนที่แคนซัสอีกคนหนึ่งที่คอยช่วยเราตามเรื่องต่างๆ) เขาอีเมล์มาบอกเราว่า ตอนแรกที่เขาเห็นแจ้งไปติดๆ กันว่าไอ้โน่นก็ดาวน์ไอ้นี่ก็พัง เขายังนึกว่าเป็น April’s Fool Joke คือ ตอนเช้าวันพุธที่กรุงเทพฯ ที่แคนซัสยังเป็นคืนวันอังคารที่ ๑ เมษาอยู่อะนะ กว่าทุกอย่างจะเข้าที่ก็สิบเอ็ดโมงกว่าที่กรุงเทพฯ ประมาณสี่ทุ่มกว่าๆ ที่แคนซัส สรุปว่า Jeff บอกว่าพรุ่งนี้(ที่แคนซัส)เขาจะตามเรื่องสวิตช์กับ Cisco แต่ตอนนี้ขอไปนอนก่อน ส่วนทางเราก็จะให้ Compaq เข้ามาดูเซิร์ฟเวอร์เย็นนี้ (ที่กรุงเทพฯ)

ตอนเย็นเกือบๆ หกโมง เอ็มมาบอกเราว่ามีคนบอกว่าเปิดอีเมลไม่ได้ Print งานไม่ได้ พอไปเช็คดูปรากฏว่าเครื่องเขาไม่ Connect กับ LAN คาดว่า Switch จะมีปัญหาอีกแล้ว เราจะโทรไปหา Jeff ที่แคนซัสก็ยังเช้าเกินไปก็เลยรอจนสองทุ่ม ระหว่างนี้ช่างของ Compaq ก็เข้ามาเช็คเซิร์ฟเวอร์ พอเราได้คุยกับ Jeff ก็สรุปได้ว่าปัญหาไม่ได้มาจากสวิตช์ แต่มาจากเซิร์ฟเวอร์เพราะมันเป็นตัวจ่าย IP (คือมันเป็น DHCP Server ด้วย) พอมันดาวน์ เครื่องคอมพิวเตอร์ที่จะต่อกับ LAN ก็ไม่มี IP และความที่ RAS Server ก็รับ IP จากเซิร์ฟเวอร์ตัวนี้เหมือนกัน มันก็เลยดาวน์ตามไปด้วย

Jeff บอกว่าถ้าช่างของ Compaq เช็คทุกอย่างเรียบร้อย เอาเซิร์ฟเวอร์ขึ้นมา ปัญหาทุกอย่างก็น่าจะหมดไป แต่กว่าช่างของ Compaq จะเปลี่ยนอะไหล่เสร็จเรียบร้อยก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่ม เอ็มลองเช็คเครื่องสองสามเครื่องที่มีปัญหาเมื่อตอนเย็นก็ปรากฏว่า Connect ได้ เราก็อีเมลไปบอกว่าคงเป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ เพราะทุกอย่างดูเรียบร้อยดีมาก กว่าเราจะได้ออกจากออฟฟิศก็ห้าทุ่ม ถึงบ้านห้าทุ่มครึ่ง ก็หมดแรงรีบเข้านอน

วันพฤหัส – ง่วงนอน – เหนื่อย

วันพฤหัสเราไปถึงที่ทำงานก่อนแปดโมงนิดหน่อย ทั้งๆ ที่คิดว่าถ้าเราโทรมาบอกว่าขอเข้าสายก็คงไม่มีใครว่า แต่เป็นโรคประสาทไปแล้ว กลัวเซิร์ฟเวอร์จะดาวน์อีก แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร เรากลายเป็นโรคประสาทผวานั่งทำงานไม่เป็นสุข เวลาเห็นเอ็มกับบีเดินตะคุ่มๆ ผ่านบูธเราก็จะเสียวสันหลังจ กลัวเขาจะมาบอกว่าเซิร์ฟเวอร์ดาวน์ สวิตช์พัง ไฟดับฯลฯ

ตอนกลางวันเราต้องเข้า Training ประมาณ ๔๕ นาทีเราแอบหลับไปประมาณ ๑๐ รอบ ตอนเย็นเรารีบกลับบ้านเร็ว แต่ก็ไม่ได้เข้านอนเร็ว เพราะมีสัญญาใจ ต้องดู Gilmore Girls ตอนสี่ทุ่มทาง UBC Series (แก่แล้วเลยไม่ได้เป็นแฟน F4 เหมือนคนอื่นเขา)

วันศุกร์ – ง่วงนอน – ไฟดับ

ไม่อยากตื่นไปทำงานสุดๆ ตอนเช้านั่งอ่าน Standard ที่ปกติก็น่าง่วงนอนอยู่แล้ว นี่เรายิ่งง่วงๆ อยู่แล้วก็เลยทรมานสุดๆ แต่ตอนสายๆ ก็ตาสว่างหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง เพราะไฟกระพริบๆ สองทีแล้วก็ดับ เรารีบวิ่งไปที่ห้องเซิร์ฟเวอร์และให้พี่ที่เป็นโอเปอร์เรเตอร์ช่วยเช็คกับตึกว่าไฟจะดับนานไหม ถ้ายังไงจะได้ Shutdown Server คือเป็นโรคประสาทไปแล้ว แต่ปรากฏว่ายังไม่ทันได้ทำอะไรไฟก็มา คิดว่าเป็นเพราะไฟกระชาก

ตอนเย็นเรารีบกลับบ้าน ไม่มีสัญญาใจกับอะไรกินข้าวแล้วก็งีบไป กะว่าจะตื่นมาประมาณสามทุ่มมาอาบน้ำ ปรากฏว่าตื่นมาเกือบเที่ยงคืน เปิดทีวีเจอ Pretty Woman ฉายทาง UBC Movies อย่างที่เคยบอกว่าใครจะว่าเรื่องนี้น้ำเน่าสุดทน แต่เราเจอทีไรก็อดดูไม่ได้ อาบน้ำเสร็จก็เลยนอนดูต่อจนจบ แล้วก็นอน

จบหนึ่งสัปดาห์ไปอย่างเหนื่อยอ่อน เป็นสัปดาห์แรกที่เราจะต้องหมดหน้าที่ไอทีโคออดิเนเตอร์แล้ว แต่กลับเป็นสัปดาห์ที่เราต้องอยู่ดึกๆ ดื่นทำงานไอที ต้องติดต่อคนโน้นคนนี้วุ่นวายไปหมด ดีใจที่สุดที่หมดสัปดาห์ไปได้