วันนี้เป็นวันสำคัญ คือวันตรุษจีน ลูกหลานคนจีนก็ได้หยุดงานไปเที่ยวกันเฮฮา แต่เราต้องมาทำงาน เพราะงกวันลาพักร้อน ตั้งใจจะเก็บเอาไว้ลาไปเที่ยวแบบมีจุดประสงค์ (เป็นต้นว่าไปดำน้ำ หรือไป ฯลฯ ยังไม่มีแผนอ่ะนะ) แต่เมื่อวานเราก็ลาพักร้อนไป ๑ วัน เป็นวันไหว้ จะลาเป็นประจำทุกปี ไปไหว้เจ้าไหว้บรรพบุรุษจะได้เป็นศิริมงคล

ปีนี้แม่หันมาทำกับข้าวสำหรับไหว้ หลังจากที่พี่ชายพี่สะใภ้เราเขาสั่งอาหารที่เป็นโต๊ะจีนมาหลายปีติดต่อกัน เราดีใจเป็นพิเศษ เพราะเบื่อกับข้าวที่เป็นอาหารโต๊ะจีนมากๆ เพราะมันจะซ้ำๆ กัน กินมื้อเดียวก็เลี่ยนแทบแย่แล้ว ที่บ้านเราจะไหว้ ๓ รอบ คือ ไหว้เจ้าตอนเข้า ไหว้บรรพบุรุษตอนสายๆ แล้วไหว้กลางแจ้งตอนบ่ายๆ เท่ากับกินกับข้าวชุดเดียวกัน ๓ มื้อ เอิ๊ก… ไม่ไหว เลี่ยนจริงๆ สู้กับข้าวที่แม่ทำไม่ได้ ความจริงกับข้าวที่แม่ทำก็กินเหมือนกัน ๓ มื้ออ่ะนะ แต่ไม่รู้สึกว่าเลี่ยน สงสัยเป็นเพราะแม่เราทำกับข้าวอร่อย (แต่ที่จริงอาจเป็นเพราะความเคยชินมากกว่า ชินว่าต้องกินกับข้าวแบบนี้ตอนตรุษจีน มีไก่ต้ม ไก่รวนเค็ม ต้มหัวไชเท้า ต้มหน่อไม้จีน เราเรียกกับข้าวพวกนี้รวมๆ ว่า กับข้าวตรุษจีน)

ปีนี้เศรษฐกิจส่วนตัวเราไม่ค่อยดี หมุนเงินไม่ค่อยคล่อง ช่วงวันหยุดที่ผ่านมาเลยเครียด เพราะต้องแจกอั่งเปาให้หลานๆ (หลานชาย ๕ หลานสาว ๒) เมื่อก่อนสุดแสนจะดีใจเวลาตรุษจีน เพราะได้ซองอั่งเปาอ้วนๆ ใส่แบ็งค์ใหม่ๆ แต่เดี๋ยวนี้มีงานทำแล้ว ต้องแจกซองให้คนอื่น เลยเบื่อตรุษจีน ฮึ!

วันนี้เป็นวันเกิดเก๋ แต่"มัน" (อิอิ อารมณ์ริษยาออกนอกนหน้า)หนีเราไปฉลองปีใหม่ที่ออส-สะ-เตร-เลีย อืมม์ อยู่ดีไม่ว่าดี ดันลดเวลาอันมีค่าลงไปตั้ง ๓ ชั่วโมง (เพราะออสซี่เวลาเร็วกว่าไทย ๓ ชั่วโมง) เวลาอันมีค่าคืออะไรเหรอ? คือเวลาที่ก่อนที่เก๋จะก้าวเข้าสู่ทศวรรษใหม่นะสิ อืมม์ย่างเข้ายี่สิบ (ตามที่หญิงนิยามไว้)แล้วอ่ะนะ มัน Critical มาก จนพวกเราต้องนับถอยหลังกันเป็นชั่วโมงแล้ว

ปล. เก๋ๆ อย่าลืมของฝาก ถ้าไม่มีเราจะแช่งให้ท้องอืด ฮ่าๆ
ปล. ๒ เหะเหะ บางคนอาจจะมาทันเห็นนิจวรรณปล่อยไก่ไปตัวเบ้อเริ่ม ตั้งใจจะเขียนว่าเข้าทศวรรษใหม่ แต่พลัดไปเขียนว่า ศตวรรษใหม่ เสียได้ แหม... เก๋เกือบได้เป็นสาวสองร้อยปีเสียแล้ว ฮ่าๆๆๆ