TV Commercials... hate it, like it.
ดูโฆษณาทางโทรทัศน์ รู้สึกจะเป็นบริษัทบ้าน Nobel Home หรือไงเนี่ย เป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา ท่าทางมีรสนิยมดี บรรยายว่าเขาชอบอะไรแบบไหน…

เจ้าสาวเจ้าสาวของเขา -- เป็นภาพสาวหน้าตาสวย ใส่หมวกที่เป็นผ้าแพรบางๆ แบบที่เจ้าสาวเขาใส่กัน ถือช่อดอกไม้อยู่ระดับอก ดูเหมือนกับว่านอกจากหมวกกับเจ้าสาวกับดอกไม้แล้วเธอคงไม่ได้ใส่อะไรอีก สาวเจ้าพูดว่า "ตั้งใจมีลูกคืนนี้เลยค่ะ" แถมทำตาพิศวง

คนทำงานบ้านของเขา -- เป็นสาวสูงยาวเข่าดีหุ่นนางแบบ ใส่ชุดกระโปรงสีดำคาดผ้ากันเปื้อนสีขาว เหมือนพนักงานทำความสะอาดในโรงแรม แต่กระโปรงสั้นมาก (หรือว่าคนใส่ขายาวก็ไม่รู้นะ) พร้อมกับทำความสะอาดด้วยท่าทางนวยนาดเกินเหตุ เสียงผู้ชายพูดเป็น Voice overว่า "จะหาคนทำงานบ้านแบบนี้ได้ที่ไหน"

หมาของเขา -- เป็นหมาหน้าตาฉลาด โผล่มายิ้มปากกว้างถึงหู ทำหน้าเจ้าเล่ห์ เสียงผู้ชายพูดเป็น Voice overว่า "หมาของผมต้องอารมณ์ดี"

แล้วก็ บ้านของเขา (ซึ่งก็คือของที่เขาจะขาย) -- เป็นห้องที่ตกแต่งเก๋ๆ ห้องหนึ่งมีหน้าต่างมองไปเห็นท้องฟ้า ตัวเขากระโดดพุ่งตัวออกไปทางหน้าต่าง แล้วกลายเป็นว่านอกหน้าต่าง ข้างล่างคือ สระว่ายน้ำ โห… เท่สุดๆ แปลกใหม่มีสไตล์ ไม่จำเจ สรุปว่า บ้านของ Nobel Home แปลกใหม่ มีรสนิยม เหมาะกับความต้องการผู้ชายที่สุด

ความจริงโฆษณานี้ถ่ายสวยดีนะ เราว่าอารมณ์คล้ายๆ กับโฆษณากระเบื้องหรือสุขภัณฑ์คอตโต้หรือดูราเกรส (หรืออะไรซักอย่าง) ฉากที่สุดท้ายที่ผู้ชายกระโดดลงสระดูดีมาก แต่เราดูยังไงๆ ก็อดตะขิดตะขวงใจกับผู้หญิงในโฆษณาเรื่องนี้ไม่ได้

ผู้หญิงที่ผู้ชายต้องการเป็นเจ้าสาวต้องเป็นผู้หญิงสวยๆ สมองกลวงที่คิดได้อย่างเดียวว่าตัวเองเป็นอุปกรณ์ผลิตลูก?? แม่บ้านก็ต้องทำตัวเซ็กซี่ยั่วยวน (ตกลงมันอยากได้แม่บ้านหรืออยากได้อะไรกันแน่) ดูแล้วรู้สึกว่าหมาที่ผู้ชายในโฆษณาอยากได้ เหมือนจะมีสมองมากกว่าเจ้าสาวกับแม่บ้านในชุดเซ็กซี่เสียอีก

สงสัยจริงว่าโฆษณานี้เป็นภาพสะท้อนความต้องการของผู้ชายยุคนี้จริงๆ หรือเปล่า?? พวกผู้ชายดูโฆษณานี้แล้วจะรู้สึกว่า โอ้โหเฮะ ตรงใจเราเลย หรือเปล่า??

ดูโฆษณานี้แล้วคิดได้อีกอย่างว่า เขาคิดว่าบ้านเป็นตลาดของผู้ชาย เลยทำอะไรก็ได้ที่มันแมนๆ มาโชๆ เข้าไว้ (Macho อะนะ เดี๋ยวจะคิดว่า โชว์อะไรฟะ) ไม่ต้องสนว่าผู้หญิงจะคิดยังไง เพราะเขาไม่ได้ทำให้ผู้หญิงดู เพราะฉะนั้นมันก็ไม่แปลกอะไรที่เราจะไม่ชอบ

อืมม์ ไหนๆ พูดถึงตลาดของผู้ชายแล้ว นอกเรื่องไปอีกหน่อยละกัน พอดีไปนึกถึงรถยนต์หนะ มันเป็นอีกอันหนึ่งที่เป็นตลาดของผู้ชายในสายตาคนทั่วๆ ไป อาจมีคนเถียงว่าโฆษณาสมัยนี้บางทีก็มุ่งไปที่ผู้หญิงเหมือนกัน แต่ความจริงแล้วเขายังออกแบบรถเพื่อผู้ชายกันอยู่เลย มีเครื่องเสียงไฮไฟอย่างงี้ มีที่ใส่ถุงกอล์ฟอย่างงี้

เราเคยอ่านบทความอันหนึ่งเขาให้ผู้หญิงออกแบบรถ มีคนคิดว่าตรงกระโปรงท้ายรถจะต้องมีตู้เป็นชั้นๆ สำหรับเก็บรองเท้าได้หลายๆ คู่ อีกคนบอกว่า คันเร่งจะต้องถูกปรับตำแหน่งให้สูงขึ้น เพื่อที่จะไม่เป็นปัญหากับรองเท้าส้นสูง สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้… จะบ้าเหรอ จะให้ Customise รถยนต์เพื่อผู้หญิง แต่มันก็น่าคิดเหมือนกันถ้าลองนึกว่าครึ่งหนึ่งของคนที่ขับรถเป็นผู้หญิง ทำไมเราไม่สิทธิ์ที่จะมีรถที่ออกแบบมาเพื่อพวกเรามั่งล่ะ

Like it

มาโฆษณาที่ชอบดีกว่า มีรถเก๋งวิ่งๆ มาจอดหน้าวัด เห็นภาพเฉพาะครึ่งล่างของรถลงไป ภาพออกโทนสีส้มๆ เก่าๆ หน่อย เห็นประตูรถเปิดออกมา มีมือเอากล่องกระดาษมาหย่อนไว้ที่พื้น ประตูปิดแล้วรถก็วิ่งออกไป

ในกล่องกระดาษมีลูกหมา ๓ ตัว ทำหน้าเฮฮาร่าเริง ดีใจกระโดดออกมาจากกล่อง เฮ้ๆ เราได้มาเที่ยว…

มีหมาอีกตัวหนึ่งยืนตระหง่านขึ้นมา เป็นขี้เรื้อนนมีแผลเป็นปุปะหน้าเกลียดเชียว หมาตัวนี้ทำเสียงเป็นนักเลงเจ้าถิ่น บอกว่า เฮ้ย ใครบอกว่าได้มาเที่ยว เขาเอามาทิ้งน่ะ ยังไม่รู้ตัวกันอีก

ลูกหมา ๓ ตัวตกใจ หน้าเศร้า อ้าว… เขาเอาเรามาทิ้งหรอกเหรอ ร้องไห้แงๆ หมาขี้เรื้อนเจ้าถิ่นเลยบอกว่า ถ้าไม่อยากโดนทิ้งก็ไปเกิดเป็นแอร์เทรนสิ! (อารายฟะ.. งงหวะ)

ตัดภาพมาเป็นผู้ชายแต่งตัวแบบช่าง ยืนอยู่หน้าเครื่องปรับอากาศ บอกว่า ครับ เราไม่เคยทอดทิ้งแอร์เทรน คือเขาจะบอกว่า ซื้อแอร์ของเขาไปแล้วเขามีช่างให้บริการหลังการขาย ไม่มีการทอดทิ้งกันไง

โฆษณานี้ไม่ค่อยเวิร์คในเรื่องของไอเดีย แหม… เอาหมามาทิ้งที่วัดกับ ซื้อแอร์แล้วช่างแอร์ทอดทิ้งไม่มาดูแลกันมันคนละเรื่องนะ ใครเขาจะไปอยากคิดว่าตัวเองเป็นพวกเดียวกับลูกหมาถูกทิ้ง อาจจะรู้สึกว่าโดนดูถูก แต่ในแง่ภาพและอารมณ์ของโฆษณาดูแล้วสนุกดี เราชอบที่เขาทำคอมพิวเตอร์กราฟฟิกของหมาได้จี้ดี ทั้งลูกหมาหน้าซื่อ และหมาใหญ่ใจโหด เดี๋ยวนี้คอมพิวเตอร์กราฟฟิกในโฆษณาไทยๆ เจ๋งๆ ทั้งนั้นเลย