แต่ในเมื่อเราก็ไม่ได้มีงานยุ่งอย่างที่นายเขาว่าจริงๆ ก็ไม่มีข้ออ้างอะไรจะไปปฏิเสธ ประกอบกับเราก็เป็นโรคไม่ชอบว่างงานก็เลยแสดงสปิริตรับทำให้ (ตอนนี้เพิ่งรู้ว่าที่จริง สปิริต กับ สติวปิด นี่เสียงมันใกล้เคียงกันมากจนสับสนได้ง่ายๆ) แต่ก็บอกเขาไปว่าเรายังเป็น Engineer นะอยู่ถ้าเมื่อไหร่มีงาน Engineering เราจะกลับไปทำ นายเราก็บอกว่า ไม่เป็นไรๆ ยังไงๆ เขาก็ไม่คิดว่าเราจะต้องทำงานไอทีเต็มเวลาอยู่แล้ว ทำแบบครึ่งๆ ละกัน ไอทีครึ่งหนึ่ง Engineering ครึ่งหนึ่ง “ใส่หมวก 2 ใบ” ว่างั้นเหอะ

แต่ตั้งกะเขาประกาศเมื่ออาทิตย์ก่อนว่าให้เราเป็น IT Coordinator (ตอนนี้อยากเรียกว่า “กระบือ” มากกว่า) ก็ทำเอาเราหัวบานไปเลย ไม่มีเวลาว่างเดินไปเดินมา นั่งคุยกับเพื่อนร่วมงาน (รวมทั้งไม่ค่อยมีเวลาเช็คเว็บบอร์ด อ่านไดของสมาชิกผู้ทรงเกียรติอีกด้วย ฮือๆ) ถามว่ายุ่งขนาดนั้นเลยเหรอ มีอะไรต้องทำบ้าง เราก็ตอบไม่ค่อยได้เหมือนกัน ประมาณว่าพยายามจะ Sort เรื่องต่างๆ ที่มันประดังกันเข้ามา ซึ่งเราก็ไม่รู้เรื่องซะ 95% (คงเป็นเพราะเราโง่เอง เอ... หรือจะเป็นที่คนอื่น ก็เล่นเอาวิศวกรเครื่องกลมาดูงานคอมพิวเตอร์ มัน Put the wrong (wo)man to the right job ชัดๆ เลยนะเนี่ย)

ตอนนี้ยังไม่เจอปัญหาเทคนิคัลมากๆ เท่าไหร่ แต่ปัญหาที่เจอแล้วคือ เรื่องคน ซึ่งคิดแล้วเหนื่อยอิ๊บอ๋าย จากที่เคยอ่านใน Message to Garcia นี่เป็นเรื่องจริงเลย เขาบอกว่า คนส่วนใหญ่ชอบบ่นว่า เป็นลูกน้องที่โดนนายรังแก หรือปฏิบัติไม่ดีไม่ยุติธรรม เป็นลูกน้องที่น่าสงสาร คนที่เป็นนายใช้ไม่ได้ควรโดนประนาม แต่ที่จริงคนที่เป็นนายแล้วมีลูกน้องไม่ดีก็น่าสงสารเหมือนกัน เวลาที่มีลูกน้องที่ไม่พยายามทำงาน ให้งานไปแล้วหลบเลี่ยงไม่อยากทำ เกี่ยงงาน หรือทำงานเท่าที่บอกเท่านั้น ต้องให้คอยจ้ำจี้จำไชตลอดเวลา ใครที่มีลูกน้องแบบนี้ ถือเป็นเวรกรรมจริงๆ

อืมม์ ไม่มีอะไรมากหรอก แค่เหนื่อยๆ เซ็งๆ (ที่ทำไมเราโง่แบบนี้ ไม่ได้ดั่งใจเลย) ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะคิดเรื่องอื่น ก็เลยมาบ่นๆให้ฟัง และแจ้งข่าวไปด้วยในตัวว่าช่วงนี้คงจะไม่ค่อยมีเวลามาอัพเดทน้องไดซักเท่าไหร่ เอาไว้ซักพักหนึ่งให้อะไรมันเข้าที่เข้าทางก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที