Lucky Day
เราขับรถขึ้นทางด่วนมาทำงานทุกเช้า จะใช้เวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมง เพราะเป็นเส้นทางที่สวนทางกับคนส่วนใหญ่ที่วิ่งเข้าเมือง บนทางด่วนรถไม่ติด วิ่งทำความเร็วได้สบายๆ แต่เราจะต้องผ่านแยกไฟแดงประมาณ ๖–๗ แยก ซึ่งแยกพวกนี้แหละจะเป็นตัวกำหนดว่าเราจะถึงที่ทำงานช้าหรือเร็ว โดยรวมๆ เราสังเกตว่าเราจะมี “วันโชคดี” กับ “วันโชคไม่ดี”

“วันโชคดี” คือ ออกจากบ้านมาก็ขับรถผ่านฉลุยเจอแต่ไฟเขียวตลอดทาง ส่วน “วันโชคไม่ดี” ก็คือ ติดไฟแดงมันทุกแยก แถมบางทีสร้างอารมณ์หงุดหงิดให้เราแต่เช้า คือ เห็นไฟเหลืองเปลี่ยนเป็นไฟแดงต่อหน้าต่อตา แต่ไปไม่ทัน ต้องติดไฟแดงอยู่อีกเกือบสิบนาที... อะไรทำนองนั้น

เรายังได้สังเกตอีกด้วยว่า วันโชคไม่ดี มักจะเกิดบ่อยๆ เวลาที่เราตื่นสายและรีบๆ จะมาทำงานทันแหล่ไม่ทันแหล่ ออกจากบ้านเราก็จะลุ้นในใจว่า ขอให้เป็นวันโชคดี วิ่งผ่านฉลุยทุกไฟแดงด้วยเถอะ แต่พระเจ้าก็มักจะไม่เข้าข้างเราอยู่ร่ำไป หรือบางทีก็ซ้ำเติมให้มันเลวร้ายหนักเข้าไป บันดาล “วันโชคร้าย” มาให้เรา (อย่างวันนี้) ก็กำลังลุ้น “ไฟเขียวๆ” อยู่ในใจ ดันมีรถชนกันกลางแยก รถติดกึกกักกึกกักไปทุกช่องทาง

เรามานึกๆ ดู เรานี่ท่าจะบ้า ก็อีแค่กิจกรรมธรรมดาๆ ที่ไม่ได้ต้องใช้ความสามารถพิเศษอะไรเลย เราก็ยังมาหวัง “โชคช่วย” เป็นวรรคเป็นเวร ความจริงถ้าวันไหนที่เราตื่นแต่เช้า เราก็สามารถขับรถเอ้อระเหย แต่ยังมาทำงานทันโดยไม่ต้องลุ้น ไม่ต้องอาศัยโชคจากพระเจ้า

จะว่าไปแล้วมีอะไรหลายๆ อย่างในชีวิตเรา ที่เราชอบคิดว่ามันไปในทางไม่ดีหรือมันไม่สำเร็จ เพราะเราโชคร้าย เพราะพระเจ้าไม่เข้าข้าง เช่น การต้องติดไฟแดงหรือเจอรถเกิดอุบัติเหตุขวางถนนจนมาทำงานสาย การขับรถตอนฝนตกๆ แล้วเกิดอุบัติเหตุ (ซึ่งที่จริงน่าจะเป็นเพราะเราไม่รอบคอบระมัดระวังมากพอ) การทำงานเสร็จไม่ทันตามกำหนดเพราะทำผิดพลาดแบบโง่ๆ หรือไม่ตั้งใจทำงาน ฯลฯ

แต่จริงๆ แล้วผลลัพธ์ของสิ่งเหล่านี้ (รวมทั้งเหตุการณ์ต่างๆ ประมาณ ๙๙% ในชีวิตเรา) เกิดจากการกระทำของเราเอง ถ้าเราพยายามมากขึ้นสักนิดหนึ่ง (หรือพยายามมากขึ้นมากๆ) เราจะไม่ต้องมารอลุ้นรอหวังให้เป็นวันโชคดี หรือรอให้พระเจ้าช่วยอีกต่อไป

เราได้คิดว่า ทุกอย่างไม่ว่ายากหรือง่ายแค่ไหน – จะแค่การมาถึงที่ทำงานทันเวลา การขับรถโดยไม่เกิดอุบัติเหตุ หรือ การทำงานเสร็จให้ทันกำหนด หรืออะไรก็ตาม – สามารถเป็นไปในทางที่ดีได้ด้วยน้ำมือของเราเอง ด้วยความพยายามที่มากขึ้น ความตั้งใจที่แน่วแน่ มีพลังใจที่เข้มแข็ง และด้วยความอดทนอย่างสม่ำเสมอ

แต่ถ้าพยายามสุดๆ แล้ว ผลมันยังออกมาไม่ดี ก็นึกซะว่ามันเป็นอีก ๑% ที่เหลือที่เราควบคุมไม่ได้ นอกเหนืออำนาจของมนุษย์ธรรมดาๆ อย่างเรา อันนั้นก็ต้องถือว่าเป็น “วันโชคไม่ดี” หรือ “พระเจ้าไม่เข้าข้าง” ของจริง อันนี้ยอมให้ตะโกนด่าออกมาดังๆ ได้ไม่ว่ากัน จะตะโกนด่าใครก็สุดแล้วแต่จะเลือก แต่ถ้าเป็นเรา เราคิดว่าจะด่าคนอื่นนะ (หัวหน้า เพื่อนร่วมงาน คอมพิวเตอร์ หมา แมวฯลฯ) เพราะยังไงเราก็ยังอยากให้พระเจ้าอยู่ฝ่ายเราอยู่ดี :-)