น้องโบมาช้า
วันนี้ (ที่จริงต้องเมื่อวานสิ-เพราะตอนอัพเดทนี่ก็ผ่านเที่ยงคืนไปอีกแล้ว) เป็นวันที่เขาควรจะแจกซองแจ้งเงินเดือนใหม่กับโบนัส

เห็นมีคนใหญ่คนโตเดินเข้าเดินออกห้องนายเราขวักไขว่ตั้งแต่เช้า จนบ่ายสามโมงซองก็ยังไม่มา เราทำท่าใจเย็นๆ เหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาว แต่สารภาพว่าเราก็อดรอคอยไม่ได้ ถึงไม่แคร์แต่ก็อยากรู้อ่ะนะ เราเตรียมคำถามกะเอาไว้ถาม (อัด) นายเราด้วย คาดว่าการสนทนาจะเป็นประมาณนี้

เรา: มีการเปลี่ยนแปลงเงินเดือนในนาทีสุดท้ายเหรอ?
นาย: ทำไมเหรอ?
เรา: ก็มันเป็นสาเหตุเดียวที่พอจะมีเหตุผลสมควรให้ต้องยื้อ มาแจกซองเอาป่านนี้

แต่จนห้าโมงเย็นไปแล้ว คำถามของเราก็เป็นหมัน ไม่ได้ถาม เพราะเขาไม่ได้แจกซอง และไม่ได้มีคำชี้แจงด้วย

เราก็ประชดกับคนอื่นๆ ว่า เขามีกฎระเบียบในคู่มือพนักงานเหรอ ว่าเงินเดือนใหม่กับโบนัสต้องประกาศวันที่ ๓๑ มีนาคม ถ้าไม่มีเขียนไว้ เราจะไปทำอะไรเขาได้ ไปโวยสิ คงได้อะไรขึ้นมาหรอก...

แต่มีคนอดรนทนไม่ได้ เลยโทรไปถามข่าวจาก HR ได้ความว่าพรุ่งนี้ (คือวันนี้) ซองจะมา เราเตรียมคำถามล็อตใหม่ไว้ถามนายแล้ว

เรา: ที่จริงพวกเราจะต้องได้ซองตั้งแต่เมื่อวานแล้วไม่ใช่เหรอ
นาย: เกิดเหตุขัดข้องเล็กน้อย
เรา: อ๋อ... เข้าใจค่ะ การตัดสินเรื่องเงินเดือน/โบนัส เป็นเรื่องพิเศษ ตัดสินใจยากมาก ต้องใช้เวลา ไม่ถึงนาทีสุดท้าย ตัดสินใจไม่ได้หรอก

คาดว่านายอาจจะยึดซองคืนไป แล้วเอาไปแก้เงินเดือนกับโบนัสใหม่... แต่ไม่เป็นไร เรายังมีที่อื่นที่จะไปนี่นา :) (แบบนี้เขาเรียกว่า ล่อเป้า ฮ่าๆๆ)

ทิ้งทวน

เราเปลี่ยนหน้าตาไดอารี่ไหม่ อันนี้เป็นสีโปรดของเรา

อาจมีคนสงสัยว่า ทำไมมาเปลี่ยนตอนนี้ นึกครึ้มอะไร หรือว่าว่างมาก?? คำตอบคือเป็นการเปลี่ยนทิ้งทวน จะเลิกเขียน คิดว่าควรเอาเวลาไปทำอะไรที่มีประโยชน์โภชณ์ผลกับชีวิต เช่นการหัดไปปฏิสัมพันธ์กับคนเป็นๆ ชีวิตคงดีขึ้นบ้าง...