เราไม่อยากจะตั้งข้อสังเกตทางลบๆ ว่า คนไทยบางทีจะตัดสินความดี ความมีคุณค่า ของสิ่งของจากราคา แต่หลายๆ ครั้งเราก็เห็นว่ามันเป็นเช่นนั้น ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ พอบอกราคาแพงๆ คนจะรู้สึกว่ามันดีมีคุณค่าขึ้นมาอย่างผิดหูผิดตา (ใครว่าฝรั่งเป็นพวกวัตถุนิยม คนเอเชียเป็นพวกจิตนิยม เราว่าหลังๆ นี้คนไทย เป็นพวกราคานิยม ยี่ห้อนิยม กันเยอะเลย)

ทีแรกที่ฝรั่งคนนี้เขามาตั้งข้อสังเกตเรื่องคนไทยชอบถามราคาให้เราฟัง เราก็ออกจะไม่ค่อยเชื่อ เพราะเราเป็นพวกไม่ถาม (คือปกติข้าวของที่ตัวเองซื้อก็ไม่ค่อยจะรู้ราคาค่างวดมันอยู่แล้ว เป็นพวกไม่ช็อป รู้ราคาไปก็ไม่มีประโยชน์ นอกจากว่าเขามีของที่เราตั้งใจจะซื้อ ก็อาจจะถามราคาเก็บไว้เป็นข้อมูล) แต่หลังจากนั้นก็เริ่มสังเกตคนอื่นๆ ก็เลยรู้ว่าจริง อย่างแม่เราเนี่ยเป็นต้น เวลาเราซื้ออะไรไป เขาจะดูๆ แล้วคำถามแรกๆ ที่ถาม คือ เท่าไหร่

พอเราเล่าเรื่องที่ว่าคนไทยชอบถามว่าเท่าไหร่ ให้แม่ฟัง แม่ก็ขำๆ แล้วก็บอกว่า เออ จริง แม่ก็ชอบถาม ทั้งๆ ที่ส่วนใหญ่ก็เป็นการถามแบบอัตโนมัติไม่ได้คิดอะไร

วันก่อนเราอ่านการ์ตูนของอาวัฒน์ เขาเขียนดัดหลังคนชอบถามราคา

นาย ก: อ้าว ซื้อรองเท้ามาใหม่เหรอ สวยจัง
นาย ข: ใช่ (ทำหน้าปลื้มด้วย)
นาย ก: คู่ละเท่าไหร่ละเนี่ย
นาย ข: อ๋อ... คู่ละ ๒ ข้างไง
นาย ก: ... (ยังไม่ทันได้พูดอะไร)
นาย ข: เนี่ย คนขายเขาจะให้มา ๓ ข้างเหมือนกัน แต่ใส่ไม่หมด เลยเอาแค่ ๒ ข้าง
นาย ก: !@$!#?*&!