| เมื่อวานตอนบ่ายได้ยินเสียงฟ้าร้องครืนๆ มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นฟ้าครึ้มก็ดีใจเป็นอันมาก นึกว่าฝนจะตก แต่รอจนเย็นจนค่ำฝนก็ไม่ตก ร้อนจริงๆ เลยโว้ย... ช่วงนี้อากาศร้อนขนาดหนัก ปกติที่คอนโดเราไม่ค่อยร้อนมาก เราไม่ได้เปิดแอร์มาจะเป็นปีแล้ว แต่ตอนนี้ทนไม่ไหวแล้ว เพราะขนาดเรานั่งอยู่เฉยๆ หน้าพัดลมเบอร์ ๑ (หมายถึงเปิดเบอร์ ๑ นะ ไม่ใช่ว่าพัดลมเราไม่ได้ฉลากประหยัดไฟเบอร์ ๕) ซักพักหนึ่งเหงื่อก็ซึมๆๆๆ ออกมา เปียกพุงไปหมด (เริ่มสำนึกได้ว่าต้องลดความอ้วนเสียแล้ว) พอเพิ่มความแรงของพัดลมเป็นเบอร์ ๒ ก็ดีขึ้นเล็กน้อย แต่ไม่เป็นอันทำอะไรเพราะลมพัดแรงของกระจัดกระจายไปหมด สุดท้ายเลยต้องเปิดแอร์จนได้ ปีนี้ท่าทางอากาศจะแล้งมากถึงมากที่สุด ตั้งแต่ต้นปีมายังไม่มีฝนตกหนักๆ ให้ได้ชุ่มฉ่ำเลย ตอนที่ไปเชงเม้ง (ปีนี้วันเชงเม้งตรงกับวันที่ ๔ เมษายน ต่างจากทุกๆ ปีที่ตรงกับวันที่ ๕ เมษา ทั้งนี้เป็นเพราะปีนี้เป็นปีอธิกสุรธิน เดือนกุมภาพันธ์มี ๒๙ วัน วันเชงเม้งจึงเลื่อนไป ๑ วัน) เราก็ลุ้นให้จะให้ฝนตกเต็มที่ เพราะจะได้ไม่ร้อนมากเกินไป แต่เตี่ยบอกว่าฝนตกไม่ดี เพราะจะทำให้ลิ้นจี่ร่วง หรือถ้าไม่ร่วงก็จะไม่อร่อยเพราะโดนฝนชะจนจืด แถมดีไม่ดีหนอนลงหัวไปหมด ให้รออีกซักสองสามอาทิตย์ลิ้นจี่หมดแล้ว ฝนค่อยตกดีกว่า วันเชงเม้งผ่านไปแบบเปียกชุ่มฉ่ำ... ไปด้วยเหงื่อของเรา -_-" พอมาตอนสงกรานต์เราก็กะว่าฝนต้องตกแน่ๆ เพราะพระพิรุณแกล้งพวกชอบเล่นสงกรานต์มาสองสามปีติดกันแล้ว พอฝนตกตอนสงกรานต์ พวกคนเล่นสาดน้ำไม่ค่อยพอใจ เพราะสาดน้ำหรือไม่สาดน้ำก็เปียกเหมือนกัน ความสนุกสะใจลดลงไปเยอะ ไม่เหมือนการสาดน้ำให้คนหรือรถแห้งๆ เปียกชุ่ม ปีนี้เราไม่ค่อยได้ขับรถผ่านพวกเล่นสงกรานต์ ก็หวังว่าพวกเขาคงสนุกสุดแสนเพราะปีนี้ฝนไม่ตกและแดดเปรี้ยง วันนี้แดดร่ม (แต่ไม่รู้ว่าลมตกหรือเปล่า เพราะเราอยู่ในห้องแอร์) ดูท่าเหมือนฝนจะตกเหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเหมือนเมื่อวานอีกหรือเปล่า ตอนนี้เรากลายเป็นพวกเดียวกับชาวนา นั่งตั้งตารอว่าเมื่อไหร่ฝนจะตกซักที... |